1989’un en büyük keşiflerinden biri, belki de birincisiydi Nine Inch Nails. Kusursuz bir başlangıç albümü olan “Pretty Hate Machine”, seksenleri kapatırken doksanların öfkeli gürültüsüne dair bir fikir sunuyordu. Grubun kurucusu olmasının yanı sıra yaratıcı taraftaki her şeyi olan Trent Reznor, ikinci albüme kadar geçen 5 senede müzikten daha ziyade özel hayatı ve bağımlılıklarıyla konuşuldu. Gelgelelim kafasını toparlayabilirse ortaya bir muhteşem albüm daha çıkaracağı biliniyordu. Bu durumdayken ikinci Nine Inch Nails albümü için hedefi büyüten Trent Reznor, bütün birikimini albüme gömdü ve endüstriyel müziğin kullanım kılavuzu olan “The Downward Spiral” çıktı.
Le Pig ve İşkencenin Sesi
Trent Reznor ve genel olarak Nine Inch Nails elemanları bir stüdo tutup orada zamanla yarışmak istemiyordu. Özel bir yer alıp orayı stüdyoya dönüştürme planı yapmışlardı. Bunun için lüks evler araştıran Trent Reznor, 1993 yılının Aralık ayında Manson ailesinin katlettiği oyuncu Sharon Tate’in öldüğü ev olan Le Pig’i satın aldı. Bu evin getirdiği kanlı tarih ve tartışmalı geçmiş, Reznor’ın yaratıcı tarafını fazlasıyla beslemişti. İlerleyen zamanlarda ‘işkencenin sesi’ diye tanımladığı “The Downward Spiral”ı bu evi stüdyoya dönüştürerek kaydeden Trent Reznor, Sharon Tate’in kız kardeşiyle tanıştıktan sonra Le Pig’de yaşayıp albüm kaydetmenin ne demek olduğunu şöyle açıklamıştı.
“The Downward Spiral üzerinde çalışırken, Sharon Tate’in öldürüldüğü evde yaşıyordum. Bir gün, tamamen tesadüfen, Tate’in kız kardeşiyle tanıştım. Bana şöyle dedi: “Kız kardeşimin ölümünü, onun evinde yaşayarak istismar mı ediyorsun?” O an, ilk kez bütün mesele yüzüme bir tokat gibi çarptı. “Hayır,” dedim, “Ben sadece Amerikan folkloruna çok ilgi duyan biriyim. Tarihte garip bir olayın yaşandığı bir yerde bulunuyorum.” Daha önce gerçekten hiç aklıma gelmemişti, ama işte o an geldi. Çünkü o, kız kardeşini anlamsız ve cahilce bir durum yüzünden kaybetmişti; benim desteklemek istemediğim bir şeydi bu. Onun konuşmasını dinlerken ilk kez şunu düşündüm: “Ya bu benim kız kardeşim olsaydı?” O an, “Lanet olsun Charlie Manson’a. Ben, seri katil saçmalığını destekleyen biri olarak görülmek istemiyorum,” dedim. O gece eve gidip ağladım. Bu bana, olayların başka bir yönü olduğunu gösterdi. Anladım ki, elini kolunu sallayarak dolaşıp hiçbir şeyin önemi yokmuş gibi davranmak başka bir şey; ama sonuçlarını kavradığında, işin öbür tarafı var. İşte beni ayıltan şey de buydu: kanunsuzluğun, ahlaksızlığın ve bütün o şeylerin cazibesini dengeleyen unsur, bunların diğer ucunda, bunu asla hak etmeyen kurbanların bulunmasıdır.”
Ölüm, Öfke, Seks ve Nefret
Çok tartışmalı bir lokasyonda kaydedilse de albümün içine hem Trent Reznor’ın sınırda yaşayan zihni hem de Sharon Tate’in kanlı anısı işlemişti. Ölümü ve intiharı sık sık düşündüğü bir dönem olduğunu itiraf eden Trent Reznor, gelmiş geçmiş en bilinen coverlardan birinin orijinalini bu sayede yazdı. Johnny Cash’in yorumundan sonra ayrı bir seviyeye gelen ‘Hurt’, hayatı sürdürebilme konusunda büyük tereddütlere sahip Trent Reznor’ın, Nine Inch Nails üzerinden attığı bir yardım çığlığıydı. Ama albümdeki yardım çığlıkları bununla kısıtlı değildi. Ölümden, seksten ve öfkeyle birleşen nefretten gücünü alan albüm, ‘Mr. Self Destruct’, ‘Heresy’, ‘Reptile’, ‘A Warm Place’ ve gelmiş geçmiş en ikonik kliplerden birine sahip ‘Closer’la bunu haykırıyordu. Gitarların sağır eden tonu, endüstriyel rock ve metali tanımlarken tok ve adeta yumruk gibi suratımızda patlayan davullar, 5 yıllık sessizliğin nedenini açıklıyordu.
Bunun yanı sıra albümde yer alan bir şarkı var ki… Çok ciddi eleştirilere maruz kaldı. Bu şarkı ‘Big Man With A Gun’dı. Albümün çıktığı dönemde yaşanan bir okul saldırısında, saldırıyı düzenleyen çocuğun Nine Inch Nails hayranı olduğu ve bu şarkıdan etkilendiği söylentileri herkesin işini zorlaştırdı. Lakin, her ne olursa olsun albüm hem ekonomik hem de liste başarısı göstermeyi başardı. Billboard 200 listesinde 2. oldu. Birleşik Krallık yıl sonu listesindeyse 9. sıranın sahibiydi. Ayrıca sadece ABD’de 4 milyondan fazla sattı ve bir neslin öyle ya da böyle sesi olmayı başardı.
- Puan: 9/10
- Tür: Endüstriyel rock
- Yayın: 1994
- Süre: 65 dakika
- Label: Island Records
Ürün sayfası ve detaylar için Beatsommelier websitesine göz atabilirsin!
